આજે ગુજરાત દિવસના પાવન અવસર પર આપને જણાવતા આનંદ થાય છે કે ઝાઝી.કોમ હવે યુનીકોડ ફોન્ટ માં ઉપલબ્ધ છે.
જુના વેબપેજ માટે અહીં કલીલ કરો….. (હિતાથૅ ફોન્ટ હોવા જરુરી છે.)
તમારા અહીં આજ પગલાં થવાનાં
ચમનમાં બધાંને ખબર થૈ ગઇ છે
ઝુકાવી છે ગરદન બધી ડાળીઓએ
ફુલોનીય નીચી નજર થઇ ગઇ છે
...
શ્ર્રધ્ધા જ મારી લઇ ગઇ મંઝિલ સુધી મને
રસ્તો ભૂલી ગયો તો દિશાઓ ફરી ગઇ
...
વૃક્ષ ઝંઝાવાત નહીં ઝીલી શકે
તરણું ઊખડી જાય તો કે જે મને
જિંદગી તારાથી હું થાકયો નથી
તું જો થાકી જાય તો કે જે મને
હ્રદયને હું પરાણે યાદ તારી ભુલવાડી દઉં
પુરાણી આપણી પ્રીતિ પરે પડદો જ પાડી દઉં
બધેબધ મૂતૅિ તારી જોઇને એવો તો થાકયો છું
મદદ પાંપણ કરે તો કીકીઓને પણ ઉખાડી દઉં
...
એક કોરે કાળજું ને એક કોરે છે શિલા
કમૅ એક સરખું કરે છે, જુલમી ને શિલ્પી ઉભય
કિન્તુ ધરતી આભ કેરો છે તફાવત બેઉમાં
એકનું પથ્થર હ્રદય બીજાનું પથ્થરમાં હ્રદય
મારી હથેળીમાં રેખાયેલ દોરી
થોડી ટૂંકી પડે છે,
તેથી જ
મનના કોઇ અગોચર ખૂણે
ગણી ગણી
સાચવી રાખેલાં મોતી
હું ગૂંથી શકતી નથી
...
આ અભાવના ઊંડા કૂવાને
ચાંદનું પ્રતિબિમ્બ
ધારણ કરવાના શા અભરખાં!
...
હથેળીમાં શ્ર્વાસ લઇ
જીવતા આ લોકો
છાપાના પાન પર
અધમૂઆ થઇ, વેરાઇ ગયા
-
સુદર્શનZazi.com © 2009 . All right reserved |
![]() |