પાન લીલું જોયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જણે મોસમનો પહેલો વરસાદ ઝીલ્યો રામ
એક તરણું કોળયું ને તમે યાદ આવ્યાં

કયાંક પંખી ટહુકયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે શ્રાવણના આભમાં ઉઘાડ થયો રામ
એક તારો ટમકયો ને તમે યાદ આવ્યાં

જરા ગાગર છલકી ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે કાંઠા તોડે છે કોઇ મહેરામણ રામ
સ્હેજ ચાંદની છલકી ને તમે યાદ આવ્યાં

કોઇ ઠાલું મલકયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે કાનુડાના મુખમાં બ્રહમાંડ દીઠું રામ
કોઇ આંખે વળગ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં

કોઇ આંગણ અટકયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે પગરવની દુનિયામાં શોર થયો રામ
એક પગલું ઊપડયું ને તમે યાદ આવ્યાં


...
ચાલ, વરસાદની મોસમ છે, વરસતાં જઇયે
ઝાંઝવાં હો કે હો દરિયાવ, તરસતા જઇયે
મોતના દેશથી કહે છે કે બધાં ભડકે છે
કૈં નથી કામ, છતાં ચાલ, અમસ્તાં જઇએ
તાલ દેનારને પળ એક મુંઝવવાની મઝા
રાગ છેડયો છે રુદનનો, છતાં હસતાં જઇયે


...
જાણીબૂઝીને અમે અળગાં ચાલ્યાં
ને છતાં પાલવ અડકયાનો મને વ્હેમ છે
સાવ રે સફાળા તમે ચોંકી ઊઠયાં
ને પછી ઠીક થઇ પૂછયું કે કેમ છે!

આટલા અબોલા પછી આવો સવાલ
કહો, કેમ કરી ઊતરવું પાનું?
મૂંગા રહીએ તો તમે કારણ માનો, ને
હોઠ ખોલીએ તો બોલવાનું બ્હાનું


...
આંસુ ને પી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી
એક રણ તરી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી
તમને ભુલી જવાના, પ્રયત્નોમા આજકાલ
તમને ભુલી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી
મારુ સ્વમાન રક્ષવા જાતા કદિ કદિ
હું કરગરી ગયો છું, મને ખ્યાલ પથ નથી
વાતાવરણ મા ભાર છે મિત્રો ના મૌન નો
હું શું કહી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી


...