ભારત દેશ ના કોઈ એક નાગરીકને પાસે બેસાડીને જો આપણે તેને પુછીએ કે સમય પસાર કરવાનો તમારો સૌથી મનપસંદ વિષય કયો? તો લગભગ એ કહેશે કે રાજકારણ, ક્રિકેટ, બોલીવુડ અને કોઈ એક બાવા, બાવીના અનુયાયી હોવું. જો તમે પુછો અને આ સિવાય કોઈ બીજા વિષય વસ્તુમાં ઈચ્છા રાખતો માણસ મલી જાય તો તેને મારો સંપકૅ કરવા નમ્ર અપિલ છે.

વાત ની હદ તો ત્યાં સુધી આવી ગઈ છે કે આ ચારે વિષયો એક બીજા સાથે હળીમળી ગયા છે. (ગ્રુપ સેકસ નું ઉદાહરણ ના આપી શકાય કેમ કે ચાર માંથી એક બાવા લોકો પણ છે.),  બાવો રાજકારણ માં પડ્યો છે. બોલીવુડ ક્રિકટમાં, ક્રિકેટ વાળા બોલીવુડ અને રાજકારણમાં અને રાજકિયનેતા લોકો જ્યાં જે આવે કે બોલાવે બધે પહોંચી જવામાં હમેંશા તલપાપડ રહેતા હોય છે, પછી એ બાવો હોય કે બેબી.

એવા ફરીએ બાગમાં ફુલો ઉગાડીએ, જેના થકી ખુદ આપણી શોભા વધારીએ

કવિ મેઘબિંન્દુ ની આ લીટીઓ કેટલી સુંદરલાગે છે. જાતને શણગારવાનો સરંજામ, ફુલો, કોઇ કાંટાને સહન કરીને ફુલો વીણી લાવે, માળી સખત મહેનત કરીને બાગને ફુલ, ઝાડ આપે અને કોઇ હાલી મવાલી એને જડ મુળથી હલાવી નાખે. તોફાની આખલો બાગને રફેદફે કરીને ભાગી જાય અને એક ડરને ગમગીનીનો માહોલ સૌ જોયા કરે. પહેલા જયારે મંદિર તોડ્યું હશે ત્યારે અને પછે જ્યારે મસ્જીદ તુટી ત્યારે.

લેખની શરુઆત કરતા પહેલા મને જણાવી દેવાની ઇચ્છા છે કે રંગ એ કોઇ એક સંપ્રદાય, જાત, નાત, પ્રાંત, ધમૅ , નેતા , અભિનેતા, દળ કે રાજકીય પક્ષની જાગીર નથી કે નથી એ કોઇના બાપની ગુલામ. રંગ એ કુદરત છે. રંગ એ હું અને તમે, આપણું અસ્તિત્વ છે.

મારી પત્ની જયારે સાડી ના રંગ સાથે બ્લાઉઝનો રંગ મેચ કરે ત્યારે એ અચુક મને સંભળાવે છે કે વિજ્ઞાને પુરવાર કયુૅ છે કે કેટલાક પુરુષોમાં રંગ અંધતા હોય છે. એટલે આપણે સમજી જવાનું કે આપણી હાજીર ત્યાં માત્ર પૈસા આપવાપુરતીજ  છે, રંગ, રંગમંચ બંન્નેમાં ખલેલ એટલે લયમાં વહી રહેલા નટ સમ્રાટ નો પ્રલય.

ઉપર ની બંન્ને વાત યાદ રાખજો, આગળ જતા કામ લાગશે. હવે મુળ વાત એટલે કે રંગ વિષય પર આવી જઇએ. કાળા ડિબાંગ અવકાશમાં દુર દેખાતા પેલા પીળા પ્રકાશને આપણે ઇશ્ર્વર સમજી બેઠા અને પછી જેમ જેમ જ્ઞાન વધતું ગયું તેમ તેમ આપણે તેને સુયૅ કહેતા ગયા. હાઇડ્રોજન ને ઓકસીજને અને પરમાણુ ની અસંખ્ય ભાગ દોડ કહેતા ગયા. સમજ રંગથી આગળ વધી ગઇ.