આજે ગુજરાત દિવસના પાવન અવસર પર આપને જણાવતા આનંદ થાય છે કે ઝાઝી.કોમ હવે યુનીકોડ ફોન્ટ માં ઉપલબ્ધ છે.
જુના વેબપેજ માટે અહીં કલીલ કરો….. (હિતાથૅ ફોન્ટ હોવા જરુરી છે.)
Zazi.com માં તમારુ સ્વાગત છે.
તિરાડોમાંથી ઝાંખીને.
- Details
- Written by મુબારક ઘોડીવાલા ‘દર્દ ટંકારવી’
- Parent Category: યાયાવર
- Category: ઓગસ્ટ - 2013
હિસાબો કર બધા સરભર, તુ મારા સંગ પલાંઠીને,
પૂરો ખાલી થયેલો છું, બધું તુજ પર લુંટાવીને.
હતા એ સૌ ધરી દીધા, મુહોબ્બતના પૂરાવાઓ,
હવે તુ કેમ અકળાવે?, વધુ આધાર માંગીને.
કે આંખો બંધ રાખી ભૈ, કદી ના પ્રેમમાં પડશો,
થયો છું જર્જરીત હું આંધળો વિશ્વાસ રાખીને.
Read more: તિરાડોમાંથી ઝાંખીને. 2 comments
કવિલોક ટ્રસ્ટ : Donation Drive
- Details
- Written by ચિરાગ ઝા “ઝાઝી”
- Parent Category: સમાચાર
- Category: સાહિત્ય
“લઈનેઅગિયારમી દિશા” : એનડ્રોઈડ એપ્લિકેશન
- Details
- Written by ચિરાગ ઝા “ઝાઝી”
- Parent Category: સમાચાર
- Category: સાહિત્ય
“લઈનેઅગિયારમી દિશા” જેવું લાંબું-લચક નામ અગિયાર નવોદિત ગઝલકારોએપ્રકાશિત કરેલ એમના પ્રથમ ગઝલસંગ્રહનું છે.આજના યુગમાં જ્યાં બે ચાર માણસોને કોઈ સારું કામ કરવા માટે ભેગા કરવા અઘરા પડે છે ત્યાંઅગિયાર જણ એક કામ માટે સહમત થાય અને તે પણ માત્ર ચાર મહિનાનાં ટૂંકા ગાળમાં પુસ્તકપ્રકાશિત થાય એ ગઝલસગ્રહના લાંબા નામની જેમ ગુજરાતી સાહિત્ય જગતમાં એક અનોખો રેકૉર્ડજ કહેવાય.
આ આખી વાત એમ બની કે ગુજરાતના તમામ ખૂણેથી ગઝલના ઉપાસકો ભેગા થયા, અમરેલી, આદિપૂર, ધોળકા, અમદાવાદ,હિંમતનગર, નડિયાદ, ગોધર,સૂરત, વાપી અને મુંબઈ (જ્યાં જ્યાં વસે ગુજરાતીત્યાં સદાકાળ ગુજરાત). આ અલગ અલગ શહેરના કવિઓએક બીજા સાથે જોડાયા “સૉસિયલ નેટર્વક” નાંમાધ્યમથી..એટલે કે “ફેસબુક”. ધોળકાના શિક્ષકશ્રી મગનભાઈ મકવાણા સંચાલિત “ગઝલતો હું લખું” ગ્રૂપના અમે તમામ સભ્યો, અને પોતપોતાની રચનાઓ મૂકીનેએક બીજાની પાસેથી શીખવાનો પ્રયાસ કરતા હતા. ખાસ તો છંદના બંધારણ, તકતી, કાફિયા અને રદ્દિફની ચર્ચા ઉપરાંત જોડણી ,વ્યાકરણ , ગઝલનાં છૂટના નિયમો વિષે તંદુરસ્ત ચર્ચાથતી. ગ્રૂપનો એક વણ લખ્યો નિયમ હતો કે શીખવું અને શિખવાડવું અનેગઝલ સિવાયના કોઈ બીજા વિષય પર ચર્ચા નકરવી.
એક જુની વાર્તા યાદ આવે છે, ચાર માણસો ને આંખે પાટા બાંધીની કિધું કે જરા અડકીનેકહો કે આ શું છે?. એક જણ બોલ્યો કે થાંભલો છે, એક બોલ્યોના આતો પાઈપ છે. એક વળી દોરડું કહીને ખસી ગયો. મને ઘણી વાર થાય કે એ ચાર જણા ગઝલના વિદ્યાર્થીનહિ હોય. બાકી સાચી રીતે ગઝલ લખતો હોય એ તરત વિચારે આ કોની વાસ છે? આટલી ખરબચડી શું વસ્તુ છે? વાળ જેવું લાગે છે બરછટ છે.અને એથીય આગળ વધીને કદાચ એમ પણ વિચારે અને કરી પણનાખે કે લાવ ને ચૂંટલી ભરી જોઉં!. કંઈ અવાજ આવે છે!.
'અવાજો પણ કદી દેખાય તો?
- Details
- Written by ગુંજન ગાંધી
- Parent Category: સમાચાર
- Category: સાહિત્ય
ગુંજન ગાંધીના પ્રથમ ગઝલ સંગ્રહ - 'અવાજો પણ કદી દેખાય તો?'
લોકાર્પણ -
શ્રી રઘુવીર ચૌધરી
વિશેષ ઉપસ્થિતિ -
શ્રી ચીનુ મોદી, શ્રી ધીરુ પરીખ
સંચાલન -
રઈશ મનીઆર
કાવ્ય પઠન -
કૃષ્ણ દવે, હરદ્વાર ગોસ્વામી, ચંદ્રેશ મકવાણા, અશોક ચાવડા 'બેદિલ', અનિલ ચાવડા, ભાવેશ ભટ્ટ, મનિષ પાઠક અને રાજેન્દ્ર પટેલ
મન ના મંચ પર -
નૈષધ પુરાણી, આશિષ કક્ક્ડ, કબીર ઠાકોર, શિવાની દેસાઈ
સ્વર ઝરમર -
શ્યામલ-સૌમિલ મુનશી
સ્થળ -
રા.વિ.પાઠક સભાગૃહ, ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ, અમદાવાદ
તારિખ અને સમય -
૧૩ જુલાઈ ૨૦૧૩, શનિવાર, સાંજે ૫.૩૦ થી ૮.૩૦
શ્રધ્ધા
- Details
- Written by મહેન્દ્ર પોશિયા
- Parent Category: પ્રત્યંચા
- Category: મહેન્દ્ર પોશિયા
“ શ્રધ્ધા , જરા અહી આવજે . “
“ આવી મમ્મી , ..” શબ્દો સાથે ગતિ કરતી એ નમણી વેલ ઘર ની પરસાળ તરફ દોડી .
“ હાં.. બોલો મમ્મ્મી ..!”
“ જરા આટલા કપડા છત પર સુકાવી દે ને બેટા ..”
“ સારું .”
પગથીયા ની સંખ્યા છતી કરતો હોય તેમ , પગ ની દરેક થપાટ સાથે વેરાતો ઝાંઝરી નો ઝંકાર .કપડા સુકાવી રહેલી શ્રધ્ધા ની નજર , અચાનક જ સામેના મકાન ની ખુલ્લી બારી પર પડી . અધખુલ્લી હોવા છતાં , બારી પાછળ નો ચહેરો સાફ દ્રશ્માન થતો હતો . તત્પર . એ તત્પર હતો .શ્રધ્ધા ની સમેના જ ઘર માં તે કાકા-કાકી સાથે રહેતો . તેના માં-બાપ વતન માં રહેતા હતા અને પોતે અહી શહેર માં કોઈ મોલ માં નોકરી કરતો . છેલ્લા ઘણા સમય થી શ્રધ્ધા ની નજરે ચડતો આવેલો તત્પર , આજે પણ પકડાઈ ગયો . શ્રધ્ધા ની નજર તેની નજર સાથે મળતાજ , તત્પરે તુરંત બારી બંધ કરી દીધી . શ્રધ્ધાએ પણ નજરો વળી લીધી . હવે આ નજરો ને વાળવા માટે વધુ જોર કરવું પડતું હોવાનું શ્રધ્ધા એ અનુભવ્યું . છેલ્લા કેટલાક દિવસો થી તત્પર ના , શ્રધ્ધા પ્રત્યે બદલાયેલા વલણ થી જે કુતુહલ જન્મ્યું હતું , હવે તે આત્મીયતા માં બદલાતું હોય એવું લાગ્યું . મન માં ને મન માં જાટકો મારી ,શ્રધ્ધા એ વિચારો ના વાદળો વેર-વિખેર કરી નાખ્યા .
ઘર ના ચોક માં હિંડોળા પર બેઠેલી શ્રધ્ધા . હિંડોળા ના હાલવા થી ,સ્થિર હવા માં રચાતી પવન ની સુરખીઓમા ,શ્રધ્ધા દ્વારા ગણગણાતા ગીત ના શબ્દો પણ લહેરાતા હતા . હાથ માં રહેલી નવલકથા માં ગીત તો લખેલું નહોતું , પણ લેખકે શબ્દો દ્વારા રચેલું ભાવ-વિશ્વ , શ્રધ્ધા ને ગણ ગણવા મજબુર કરતુ હતું . અચાનક , ગણ ગણાટ થંભ્યો . નવલકથા ના શબ્દો પર રમતી નઝર ,સામે ના ઘર ની પરસાળ માં ઉભેલા તત્પર પર પડી . આ વખતે નાં તો તત્પર ની નઝર ખસી , અને નાં તો શ્રધ્ધા ની . તત્પર ના ચહેરા પર રહેલી નિર્દોષતા ને મન ભરી ને જોવા માંગતી શ્રધ્ધા ની આંખો , પલકારો મારવા નું ભૂલી ગઈ . એજ હાલત તત્પર ની હતી . શરમ તો સ્ત્રી નું આભુષણ છે , અને આજે શરમ ની ગરમ વાયરી શ્રધ્ધા ના સમગ્ર ચહેરા પર લાલાશ પાથરી ગઈ . પાંપણો ઢળી ગઈ .
શ્રધ્ધાએ ચહેરો નવલકથા ના પાનાઓ માં પરોવ્યો , પણ એ પાનાઓ માં રહેલા અક્ષરો , ગોઠવાઈ ને તત્પરના ચહેરાની ભાત રચતા હતા . તત્પર માટે જન્મેલી કુણી લાગણીઓ , પ્રેમ નો ઘાટ લઇ રહી હતી . શ્રધ્ધા ની તત્પર પ્રત્યે ની તત્પરતા , હવે વિચારો બની ને દરેક પળે , તેણે તડપાવતી હતી . આ મુક પ્રેમ હતો . આંખો એ એકરાર કર્યો હતો , શબ્દો તો સુન-મુન હતા.
’ તું અને હું છીએ સામા કિનારા ને વચ્ચે આ વહેતું એ શું ..?
વાણી તો છે જાણે વૈશાખી વાદળા ને , મૌન કૈક કહેતું કે શું ..?’
