આજે ગુજરાત દિવસના પાવન અવસર પર આપને જણાવતા આનંદ થાય છે કે ઝાઝી.કોમ હવે યુનીકોડ ફોન્ટ માં ઉપલબ્ધ છે.
જુના વેબપેજ માટે અહીં કલીલ કરો….. (હિતાથૅ ફોન્ટ હોવા જરુરી છે.)
પાંચ પાંચીકા ઊછળયાં ત્યાં તો કાયનાં સરવર ઝલમલ થાય
બિંબ કુંડાળે રમી ચકરાઇ શતદળ કમળ બની સરસાય.
આજનો ઊગતો સૂરજ રાતાં કિરણોનાં કર ફેરવી માથ
દોરડાં કૂદતી છોડીને અંગ જગવી ગયો અનુપમ પ્યાસ.
ચીમળાયેલો ચણો પાણીમાં ફૂલીને થાયે જેમ દડો
કંચન શા તનમાંહીં ચંપો રંગે રમી અંગ ઝૂલી ગયો.
ઉભારની અનુભૂતિ નવલી મનમાં લાજ બની છાઇ
વાત વાતમાં લજામણીના છોડ સરીખી શરમાઇ.
પંડ પોતાનું બની અજાણ્યું ચોકે ને ગભરાયે શાને?
મુગ્ધ ભાવના માનસપટને અવઢવ ઊમૅિ કાં બહેકાવે?
વંકાયાં નેણાંના પટમાં ગયાં ગુલાબ ગલ લહેરાઇ
આયુના સોપાને ઊઠી રણઝણી ગુલાલરંગી વનરાઇ
...
આંગણું, પરસાળ ને ઊંબર હતાં,
સ્વપ્નમાં પણ શું મજાના ઘર હતાં
ડેલીએ દીવાનગી ઝૂયૉ કરે,
જે ગયાં પગલાં ઘણાં સુંદર હતાં.
એમનાં કમોૅથી એ નશ્ર્વર થયાં,
કમૅ જોકે મૂળ ઇશ્ર્વરના હતાં
ગામને પાદર ભરેલી ભવ્યાતા,
ગામ વચ્ચે કેટલાં પાદર હતાં.
એને આથમણી હવા ભરખી ગઇ
આયનામાં સંસ્કૃતિના સ્તર હતા.
એ પછીથી મોરનાં પીછાં થયાં,
ભીષ્મની શય્યાનાં એ શર હતાં.
...
જય વૃંદાવન કુંજબિહારી,
કુંજગલનમાં આવનજાવન ગોપી ને ગિરિધારી
સાંવરિયાની શ્યામ મુરલિયા,ઘનશ્યામ ગગનો રંગ
મીરાં માધવ, રાધા માધવ, ગોપી માધવ સંગ
અંગ અંગ તો જાણે લાગે ગુલાલભરી પિચકારી
છંદ આનંદનો લય આનંદનો, ને આનંદનાં ગીત
કળી કળી ને ફૂલ ફૂલમાં મોાસમનું સંગીત
અલગારીની આંખો વરસે અલબેલી અણધારી
...
હે પરમ સુધામય પાવન!
હું ઝંખુ તવ સંગ સનાતન,
મને ન સ્પશેૅ લાખ લોકની આવન જાવન.
રિધ્ધિથી નહિ રીઝે હ્રદય તે
દષ્ટિ માત્રથી મ્હોરે,
રટણા એક જ લાગી તમારી,
આઠે આઠ જ પ્હોરે
તમે જ મારું દદૅ અને છો તમે જ દદૅ નિવારણ
કશી સૂઝ કે સમજ પડે ના
મને થતી અકળામણ,
ઝીણો ઝીણો જીવ બળે, ને
ઝરે નૈનથી શ્રાવણ
ઝંખા શાને જાગે એનું હોય કદિ શું કારણ?
...
નજરુંના કાંટાની ભૂલ મારા વ્હાલમાં!
વીંધે હૈયું ને તોયે ફૂલ મારા વ્હાલમાં!
રાતનો અંધાર મને લાગે છે ઊજળો,
તારો તે સંગ ઉન્હે પ્હોરે જાણે પીપળો
વેણુના વેણ મહીં ડૂલ મારા વ્હાલમાં!
એકલીને આંહી બધું લાગે અળખામણું,
તારે તે સંગ ભલા ટહુકે સોહામણું
તું જે કહે તે કબૂલ મારા વ્હાલમાં!
...
કેવા રમતા રામ હતા !
ખુશ્બૂમાં ખીલેલાં ફૂલ હતાં ઊર્મિમાં ડૂબેલા જામ હતા,
શું આંસુનો ભૂતકાળ હતો શું આંસુનાં પણ નામ હતાં.
થોડીક શિકાયત કરવી’તી થોડાક ખુલાસા કરવા’તા,
ઓ મોત જરા રોકાઈ જતે બેચાર મને પણ કામ હતાં.
હું ચાંદની રાતે નીકળ્યો’તો ને મારી સફર ચર્ચાઈ ગઈ,
કંઈ મંઝિલ પણ મશહૂર હતી કંઈ રસ્તા પણ બદનામ હતા.
જીવનની સમી સાંજે મારે જખ્મોની યાદી જોવી’તી,
બહુ ઓછાં પાનાં જોઈ શકયો બહુ અંગત અંગત નામ હતાં.
પેલા ખૂણે બેઠા એ ‘સૈફ’ છે મિત્રો જાણો છો ?!
કેવો ચંચલ જીવ હતો ને કેવા રમતારામ હતા !
...
-
સાને ગુરુજીZazi.com © 2009 . All right reserved | Feed Entries |