આજે ગુજરાત દિવસના પાવન અવસર પર આપને જણાવતા આનંદ થાય છે કે ઝાઝી.કોમ હવે યુનીકોડ ફોન્ટ માં ઉપલબ્ધ છે.
જુના વેબપેજ માટે અહીં કલીલ કરો….. (હિતાથૅ ફોન્ટ હોવા જરુરી છે.)
તુજને વરીને હું ન વિરહને વરી?
વિરહ મારે પ્રેમનો પયૉય
...
આજ યામિની એકાન્તયામે
પત્ર ઝંખાપ્રાણ શોષે. પ્રિયે?
અવશ તમોને લખી હું રહી
...
પત્ર એજ અંતર ખોલવાનું કામ
આ ભયૉ જગમાં એક
માત્ર વાતોનો વિશ્રામ!
...
ઉઝરડાઇ આંખે અંગે
હું પડી છું રહી પટકી
ેઉશેટી શકું ન જીવ,
તેથી હું છું રહી અટકી.
...
આ જ સજૅનનો સમય છે, લે કલમ,
એકલા પડવાનો સમય છે, લે કલમ.
તક નિમિત્ત બનવાની વેડફાતો નહીં,
તુજ થકી લખવાનું તય છે, લે કલમ.
જે ગમે, સ્પર્શે, તરત એ તારવી લે,
આમ તો અઢળક વિષય છે લે કલમ.
આજ ચંદ્ભ પૂર્ણતાની ટોચ પર,
કાલથી નકકી જ ક્ષય છે, લે કલમ.
શબ્દ ગીતાના સ્તરે પહોંચી જશે,
દેહ આખો શ્યામમય છે, લે કલમ.
એક મહેફિલ પૂરતી મહેનત નથી,
કાવ્યને પોતાની વય છે, લે કલમ.
......................
કયાં તિરંગા ધ્વજ મહીં અહીં ફરફરે પંદર ઓગસ્ટ!
ફકત તારીખિયા મહીં ખીલે ખરે પંદર ઓગસ્ટ.
આંખમાં સપનાં અમીરીનાં લઈ આઝાદ થઈ
ને ભિખારી સમ હવે તો કરગરે પંદર ઓગસ્ટ.
દેશમાં વસ્તી વધી, પસ્તી વધી, હસ્તી વધી?
ખોરડે મોભી વગર કયાં લગ નભે પંદર ઓગસ્ટ.
એકબીજાને સતત છેતરવું સ્વાભાવિક બન્યું,
આપણે એને ને આપણને છળે પંદર ઓગસ્ટ.
એક ચશ્માં, એક લાઠી, એક ધોતી, એક સત્ય
એક જણ વિનાની ફિકકી તરફડે પંદર ઓગષ્ટ
........................
માનવીની જેમ એ હસતું નથી, રડતું નથી,
સ્થિતપ્રજ્ઞ છે ઃ મુનિની જેમ, એ ચળતું નથી.
સ્ક્રીન પર દેખાય છે એ ડિસ્ક પર ચોકકસ હશે,
મન અને ચહેરા અલગ હો એમ અહીં બનતું નથી.
હાર્ડ ડિસ્કથી ફલોપીમાં કોપી થયાં છે બે જણાં,
સ્પેસ ઓછો છે છતાં એકાંત અણગમતું નથી.
એક અંગત ફાઈલ નામે ‘પ્રેમ’ ખોવાઈ ગઈ,
કેટલું શોધ્યું પગેરું, કયાંય પણ જડતું નથી.
કેટલા સંબંધ ડી-કોડિંગ કર્યા છે તે છતાં
બાદ કરતાં સ્વાર્થને બીજું કશું મળતું નથી.
જે દિવસથી છોકરી આવી છે ઓપરેટર બની,
એક ટસ જોયા કરે છે કામ કંઈ કરતું નથી.
ટેરવાં કી-બોર્ડ પર વીખરાઈને રડતાં રહ્યાં,
જિંદગીમાં ફીડ કરવા જેવું કંઈ બનતું નથી.
........................
સૌ રોજ મરતાં હોય છે એક હદ સુધી,
ને તોય હસતાં હોય છે એક હદ સુધી.
સાંનિધ્ય, હંૂફ, સ્પર્શ કોને ના ગમે,
પણ એય ગમતાં હોય છે એક હદ સુધી.
ગઝલો બની જન્મે એ પહેલાની કથા
શબ્દો બબડતા હોય છે એક હદ સુધી
નકકરપણું સહેલાઈથી મળતું હશે?
લોકો રઝળતા હોય છે એક હદ સુધી.
કેમ રોજ સાથે હોય છે એ બે જણાં,
સંબંધ અમસ્તા હોય છે એક હદ સુધી.
આ શાંત દેખાતા બધાયે માણસો
અંદર સળગતા હોય છે એક હદ સુધી.
........................
ઇસુ ઉપર ફેંકાયેલા પથ્થર તપાસ કર,
લોહી વડે લખાયેલા અક્ષર તપાસ કર.
ત્યાં મિત્રતાના અથૅને ચોખ્ખો લખ્યો હશે,
જુલિયસ સીઝરની પીઠનું ખંજર તપાસ કર.
ટુંકી ને ટચ છે બંધ એમાં એક વેદના,
આ કાચન કરચને સવિસ્તર તપાસ કર.
મુજ નામની વિશાળ ઇમારત કને જઇ,
મળવું જ હો મને તો તું અંદર તપાસ કર.
...
તો દોસ્ત, હવે સંભળાવ ગઝલ, બહુ એકલવાયું લાગે છે,
લે મૂક હથેળીમાં મખમલ, બહુ એકલવાયું લાગે છે.
ખખડાવે ખુલાસાના રસ્તા, શંકાના ભીડેલા દરવાજા,
સોંસરવો છે આ કોલાહલ, બહુ એકલવાયું લાગે છે.
...
પાન લીલું જોયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જણે મોસમનો પહેલો વરસાદ ઝીલ્યો રામ
એક તરણું કોળયું ને તમે યાદ આવ્યાં
કયાંક પંખી ટહુકયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે શ્રાવણના આભમાં ઉઘાડ થયો રામ
એક તારો ટમકયો ને તમે યાદ આવ્યાં
જરા ગાગર છલકી ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે કાંઠા તોડે છે કોઇ મહેરામણ રામ
સ્હેજ ચાંદની છલકી ને તમે યાદ આવ્યાં
કોઇ ઠાલું મલકયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે કાનુડાના મુખમાં બ્રહમાંડ દીઠું રામ
કોઇ આંખે વળગ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં
કોઇ આંગણ અટકયું ને તમે યાદ આવ્યાં
જાણે પગરવની દુનિયામાં શોર થયો રામ
એક પગલું ઊપડયું ને તમે યાદ આવ્યાં
...
ચાલ, વરસાદની મોસમ છે, વરસતાં જઇયે
ઝાંઝવાં હો કે હો દરિયાવ, તરસતા જઇયે
મોતના દેશથી કહે છે કે બધાં ભડકે છે
કૈં નથી કામ, છતાં ચાલ, અમસ્તાં જઇએ
તાલ દેનારને પળ એક મુંઝવવાની મઝા
રાગ છેડયો છે રુદનનો, છતાં હસતાં જઇયે
...
જાણીબૂઝીને અમે અળગાં ચાલ્યાં
ને છતાં પાલવ અડકયાનો મને વ્હેમ છે
સાવ રે સફાળા તમે ચોંકી ઊઠયાં
ને પછી ઠીક થઇ પૂછયું કે કેમ છે!
આટલા અબોલા પછી આવો સવાલ
કહો, કેમ કરી ઊતરવું પાનું?
મૂંગા રહીએ તો તમે કારણ માનો, ને
હોઠ ખોલીએ તો બોલવાનું બ્હાનું
...
આંસુ ને પી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી
એક રણ તરી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી
તમને ભુલી જવાના, પ્રયત્નોમા આજકાલ
તમને ભુલી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી
મારુ સ્વમાન રક્ષવા જાતા કદિ કદિ
હું કરગરી ગયો છું, મને ખ્યાલ પથ નથી
વાતાવરણ મા ભાર છે મિત્રો ના મૌન નો
હું શું કહી ગયો છું, મને ખ્યાલ પણ નથી
...
-
સ્વામી શિવાનંદZazi.com © 2009 . All right reserved | Feed Entries |