ઇષૉ જયારે આળસ મરડે
પડખે રહીને ફૂલો કરડે

ઊંડા ઘાવો કંઇક સહયા,
પણ જાન ગયો છે એક ઉઝરડે

થોઇ નાંખ્યા હાથ સ્વજનથી
કોણ હવે શત્રુમાં ખરડે?

ભૂલ્યા કેમ ભૂલાશે મિત્રો?
ઘાવ હજુ તાજા છે બરડે


...